Wspomnienia.

Agnieszka · Absolwent GPS

Bardzo brakuje mi długich spacerów po lesie. Znikałam wtedy na całe godziny. Postanawiałam sobie, że dziś się zgubię i szłam prosto przed siebie Smile

Dziś nie mam na to czasu...
Mam pewne wspomnienie, które dużo w moim życiu zmieniło. Było to w Częstochowie, kiedy zapytałam Panią Sylwię co muszę zrobić żeby być GPSem odpowiedziała, że muszę się z nimi zaprzyjaźnić.Tak wszystko się zaczęło. Później był obóz, na którym znalazłam się niby przypadkiem, choć wierzę, że to wcale nie był przypadek. I właśnie w trakcie obozu tak naprawdę zmieniło się wszystko. W jeden wieczór, pamietam i nigdy nie zapomne. To był cud.
Brakuje mi pewnej osoby, która umała i nie zdążyła doświadczyć cudu. Ale to jej tak naprawdę zawdzięczam to kim kim jestem. Jej wspomnienie pomału znika, ale zawsze pozostanie jakis ślad.

GosiakGPS · Absolwent GPS

A ja... A mi.... mi utkwiły w pamięci w sumie po troszku smutnych i wesołych momentów.. Przede wszystkim 1 klasę gimnazjum, gdy przeniosłam się do 5... Na początku było miło, ale coś mojej klasie we mnie nie przypasowało, odrzucili mnie, to wróciłam na "stare śmiecie". Potem już pod koniec 2 klasy gimnazjum, poznałam "nową" grupę osób, już dużo gorszą (to było tuż po misterium)... Zaczęło się dziać ze mną coś niedobrego... Nadeszły wakacje, nadal spędzałam z nimi całe dnie. Byłam coraz "paskudniejsza". Brzydko odzywałam się do rodziców, przestałam im pomagać". Ale na obozie coś się zmieniło. Zaczęłam uczyć się siebie na nowo. Poznawałam siebie od tej lepszej strony.. =) Postanowiłam zerwać z tamtym towarzystwem. Po obozie spotkałam się z nimi ostatni raz.. Teraz staram się ich omijać, bo może nawet i się trochę boję... Zwłaszcza 1 osoby... Ale to już nie ważne. Cieszę się, że trafiłam do tak mądrych ludzi jak GPSy, bo dzięki nim, staje się lepsza, uczę się dobra i jestem szczęśliwsza, no i może troszkę mniej strachliwa.. =) =*

Żeby nie było, że pamiętam tylko straszne momenty, opowiem coś jeszcze... =)

Pamiętam zakończenie zerówki xD Ten wierszyk "Abecadło", co mówiłam z kolegą... Wyjazdy do Borówna (głównie wieżyczka ratownika). Pamiętam też ostatniego sylwestra... A szczególnie jeden taniec, który utkwił mi w pamięci, pewnie na bardzo długo.... =) Moje nierealne marzenia, moje pierwsze ciasto, pierwszy ugotowany obiad... Dzień, w którym wybrał nas kot na właścicieli... Chwila, gdy dostałam 3 za napisanie słowa mama... =). Było wiele pięknych momentów, choć niestety, najlepiej pamiętamy te smutaśne.. A życie potrafi zaskawiwać swą pięknością.. =)

Basia · Absolwent GPS

hmmm... jak dla mnie rekord wspomnień bije obóz i wymiana.... i są to tylko miłe wspomnienia.
a jeżeli chodzi o te smutniejsze chwile to ostatnio uświadomiłam sobie że wcale nie warto ich zapominac bo z czasem można na nie spojrzeć z innej perspektywy Smile

Qber · Absolwent GPS

ja najmilej wspominam obóz w Ostrowcu. to chyba najlepszy moment w całym roku. poznałem Was wszystkich bliżej zaprzyjaźniłem się z wieloma gps-ami ale co najważniejsze czuję że się zmieniłem.. tak o 180 stopni!! to co tam przeżyłem to coś wspaniałego nigdy tego nie zapomne. a poza tym wszystko co było związane z gps-ami było cudowne. wcześniej misterium pierwszy raz coś takiego przeżyłem. koncerty kiedy wszyscy razem działalismy. Wigilia.. Boże najpiekniejsza i najlepsza wigilia w moim życiu. kurcze nawet teraz jak to piszę jak sobie przypomne te wszystkie życzenia ciepłe słowa to aż mi się łezka kręci w oku. a co do złych wspomnień to nie ma co wspominać bo po co się zamartwiać Razz

trzeba iść do przodu =))

Ewa · Żółty GPS

W mojej pamięci utkwił dzień w którym się dowiedziałam o śmierci mojej babci... To było dla mnie coś strasznego, nie mogłam sobie wyobrazić co teraz będzie... Była i nagle jej nie ma:(
Mój pierwszy obóz z Wiatraka, pamiętam jak się bałam... Nikogo nie znałam... Ale potem już było ok:) Cieszę się że jednak pojechałam i poznałam Was.

krysti4n91 · Postmaniak

GosiakGPS · Absolwent GPS

Raptem tylko ja i Ewa w sumie.. Krys nie umiesz liczyć ?? =) =P

hugolina · Czerwony GPS

ja pamietam bardzo dużo z dzieciństwa i tylko te dobre momenty nieraz brakuje mi tych wspólnych rozmów, zabaw w chowanego krowe itp to były najlepsze czasy teraz już jednak tego nie ma bo patrząc na moje podwórko otoczenie to wszystko się zmieniło i Ci ludzie z którymi to wszystko przeżyłam to nikt nie ma czasu lub nawet o tym nie pamiętają nawet kiedyś gdy byłam mała wymieniałam się karteczkami z osobą która teraz już pełni bardzo ważną role we Wiatraku i mówię do niej na Pani ehh no ale najlepsze wydarzyło się w te wakacje to był obóz ,pielgrzymka wszystko się zmieniło poznałam siebie bardziej ale także niektórych z Was nie znałam od tej strony znowu poczułam że mam dla kogo żyć i że jestem komuś potrzebna oczywiście były te smutne momenty ale o tych staram się nie myśleć wcześniej były warsztaty w myślecinku pamietam że znałam tylko niektórych tylko z imienia i tam poznałam Was lepiej wigilia pierwsza była cudowna i ta też Smile

dziękuje Wam że jesteście i że mam po co żyć uwielbiam Was:*:* jesteście cudowni bardzo się cieszę że poznałam każdą i każdego z Was:*:* Smile

Gość

kurcze:)jak bym miała teraz sobie zacząć co się działo przez moje prawie 18-ście lat, to, trochę by tego było:)ale tak w sumie nie miałam ostatnio okazji sobie powspominać:)fajny temat Krystian:)
ja pamiętam nasze podwórkowe bandy:D serio:D wiecie jak to śmiesznie wyglądało jak takie ośmiolatki krążyły wokół płotu mojej przyjaciółki i nam wytykały języki:D to były czasy:D albo jak znalazłam sobie kotka i się nim opekowałam:) nosiłam go na rączkach, karmiłam, przytulałam jak dziecko:)
ojj, miło tak sobie czasem powspominać Smile

Wsapomnieniami pięknymi są także chwile na pielgrzymce...:)te napady śmiechu przez łzy z Asią Smile

to tylko cząstka ale takie, które akurat teraz pamiętam:)

p. Asia · Czarny GPS

Moje wspomnienia są takie, że pamiętam, jak ustawiałam sobie taborety, krzesła i robiłam z nich tunel. Fajnie było się przez nie czołgać, a później dziwiłam się, że zrobiło się w nich ciasno i z trudem się przeciskałam. Dopiero kiedy byłam starsza, zrozumiałam, że urosłam i stąd te kłopoty.
Pamiętam, jak z Agnieszką huśtałyśmy się bardzo wysoko i krzyczałam w niebogłosy. Było wtedy bardzo fajnie.

Zerówka, podstawówka, gimnazjum to fajne czasy. Najbardziej to mi szkoda, że kończę ogólniak. Już nie będzie tak wesoło, chociaż kto wie. Obozy integracyjny i przysposobienia obronnego były super. Teraz to się śmieję, jak przeżywałam zaliczenie z pierwszej pomocy. Wtedy to był niezły stres. Tego już nie będzie (tzn. takiego obozu).
Pielgrzymki też były super. Ta ostatnia była wyjątkowa. Wiele zrozumiałam i nauczyłam się. Te napady śmiechu to było coś, nie ma co. Jest co wspominać Smile

Obóz z GPS-ami - tego nie da się zapomnieć i pokoju nr 16. Chrzest był super, mikstura też, naprawdę.
Każde spotkanie formacyjne, pomoc przy jakimś przedsięwzięciu nadal są we mnie.
Nie zapomnę Mistrzostw Pamięci i tego stresu. Jak się okazało, w ogóle nie musiałam się denerwować. Było fajnie Smile

Wymiana w Pieczyskach się udała. Było wesoło Smile

Myślę, że w ciągu tych 18 lat wiele się zdarzyło i dobrego i złego. Staram się jednak pamiętać te dobre sytuacje, a ze złych wyciągać wnioski.

krysti4n91 · Postmaniak

hugolina · Czerwony GPS

tak Krystian każdy stał się dorosły i już nawet ciężko "cześć" nieraz jest powiedzieć no ale cóż mam teraz Was:) i jestem tak szczęśliwa:) choć nieraz chciałabym cofnać się w czas i znowu mieć te kilka lat i tak bez problemów ehhh dziękuje że załorzyłeś ten temat:)

Ewa · Żółty GPS

Moi znajomi z podwórka się odzywają do mnie, ale tylko wtedy jak czegoś potrzebują...

Qber · Absolwent GPS

ojjj tam.. a Wy zawsze im cześć mówicie..? czemu sami nie powiecie pierwsi..? jestem przekonany że jeśli pierwsza powiesz odpowie CI i następnym razem on Ci pierwszy powie =))